วันจันทร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

ให้โอกาสเธอ..

** ในขณะที่เราให้โอกาสใคร
มันไม่เป็นอะไรเลย ว่าเขาจะใช้โอกาสนั้นอย่างไร
โอกาสเป็นของเขา
ให้เขาไปแล้ว ต้องยอมรับในสิ่งที่เขาจะตัดสิน
ใจต่อเสมอ
อุปมาดั่งคนรัก
ปล่อยเขาไปเอง ให้โอกาสเขาไปแล้ว ก็ต้องปล่อยเขาไป
หลังจากนั้น เราทำได้แค่เพียงยิ้มด้วยความเข้มแข็ง
และยินดีกับเขาในอนาคต เท่านั้นเอง **^^ ฮึบๆ :)

~~~~ ด้วยความ คิดถึง ~~~~

วันอาทิตย์ที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

สวัสดีความไกลห่าง

สวัสดีความไกลห่าง
ไม่รู้ป่านนี้เธอก้าวย่างไปถึงตรงไหน
สักครั้งมีบ้างไหมหัวใจ
ที่จะนึกห่วงใยหรือสนใจในกันและกัน

สวัสดีความห่างเหิน
ที่เราต่างคนต่างเดินกันอยู่อย่างนั้น
คนทางนี้ยังนึกถึงเธออยู่ทุกวัน
แต่เธอคนนั้น สินึกถึงกันบ้างหรืออย่างไร

สวัสดีความอ้างว้าง
ทรงจำสีจางระบายคว้างให้หวั่นไหว
สินะ สินะ เราน่ะต้องเข้าใจ
ห่างกันออกไป ก็ต้องเข้าใจยังไงก็ไม่เหมือนเดิม ..

                                        ( ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนต )

---------------- ด้วยความ คิดถึง --------------

คำบางคำ

  หลายๆครั้งข้าพเจ้าเคยคิดนะว่าข้าพเจ้าพูดอะไรออกไป 
บางครั้งอาจจะไปกระทบกับความรู้สึกของใครบ้างหรือเปล่า 
การคิดอะไรไม่เหมือนกันบางครั้งการแสดงความคิดเห็นก็แตกต่างกันไป

โดยเฉพาะ ความรู้สึกของคนรัก ยิ่งละเอียดอ่อนเข้าไปใหญ่ 
หากการเป็นเพื่อนกันบางครั้งเราคุยกับเพื่อนด้วยภาษาอะไรก็ได้ 
บางทียังรู้สึกข้ามๆไป ไม่เก็บมาคิดกันมากมายด้วยซ้ำ 
แต่กับคนรัก จะพูดอะไรแต่ละทีกลับต้องคิดแล้วคิดอีก


                                                                        (ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนต)
    
 คงเป็นเพราะเราห่วงใยความรู้สึกของเขากระมัง
กลัวเขาคิดมาก กลัวเขาเข้าใจผิดกับบางสิ่งที่เราพูดแต่กลับสื่อสารกันไม่เข้าใจ 
คิดไปซะหมด ก็เพราะเขาเป็นคนที่เราอยากรักษาจิตใจเขาให้ดีที่สุดนี่นา..

** คำบางคำ
อาจเคยทำให้เธอรู้สึกไม่ดี
แต่บางความรู้สึกดีๆ
ก็อยากให้เธอคนนี้ เป็นคนได้ฟัง **

--------- ด้วยความ คิดถึง ----------

วันเสาร์ที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

คำคมตรุษจีน คุณประภาส ชลศรานนท์

** มาดแม้นว่าโคมไฟมิส่องสว่างเทียมคบไฟ
หรือสุราในจอกจะเหลืองขุ่นมิใสเฉกอัญมณี
แต่ขอให้เจ้าจงว่ายแหวกทะเลฝัน
ด้วยกระบี่นาม"หาญกล้า"และเพลงดาบนาม"พากเพียร" **:)

----------- Prapas Cholsaranon ----------

22.53 น.

เริ่มเขียนบล๊อกครั้งแรก ขอบอกว่า "ครั้งแรก" งมอยู่ตั้งนานเลยนะ จริงๆแล้วข้าพเจ้าเข้าใจดีนะ ว่าอะไรที่ไม่รู้ตอนแรกเรามักจะเงอะๆงะๆเสมอๆ ก็มันไม่รู้นี่นานะ โปรดอภัย ^___^